گاهے 
دلم مے خواهد خودم را بغل کنم!
ببـــرم بخوابانــمش!
لحاف را بکشم رویش!
دَسـت ببرم لای مـــوهایــَش و نوازشش کنــم!
حــتی بــَرایش لالایی بـــــخوانم،
وســط گریـــه هایـــش بگویم:
غـــصه نــَخور خودم جـــان!
درســـت می شود!درســـت می شود!
اگـــر هم نــشد به جــــَــهَـــنَـــم ..
تـــَمام می شود...
بــالاخره تــَمام مے شود ...